مقاله 114 - داستان نبوت و مبارزات پیامبران الهی حضرت ابراهیم (ع) بخش اول

ترجمه و تفسیر سوره تین ( جامعه شناسی قران از مضمون تعالیم دینی و جوامع بشری ) --  قسم به آن انجیر -  باید دانست بیشتر الف و لام های قران عهدیه است و نه از نوع جنس و متاسفانه قریب به اتفاق مترجمان و مفسرین به این موضوع توجه نداشته اند بنابراین در اینجا منظور درخت انجیر  ویا میوه آن نیست بلکه با توجه به مبارزات حضرت عیسی منظور این آیه بیت فاجی معروف در مسیحیت است که محل سکونت عیسی بوده و درانچا تعالیم بیدارکننده و مخالفتهای خودرابا موهومات و تحریفات و خرابکاری های علمای یهود که پیشوایانی سوء و کج دل بودند و تعالیم حضرت موسی (ع) را مورد دخل و تصرف قرارداده و دچار انحرافاتی کرده بودند اعلام داشت و اساس این مبارزات اعلام چگونگی قیامت و زنده شدن مردگان در آخرت و ملکوت الهی بود که ما در توضیح باب دوازده و سیزده از انجیل مرقس در داستان نبوت و مبارزات دینی حضرت عیسی خواهیم آورد و اما منظور از زیتون نیز کوه زیتون است که در فلسطین معروف می باشد و آن برطبق شماره 30 از باب 15 کتاب دوم سموئیل محل وحی الله بر داوود پادشاه مخلوع یهود بوده که این مطالب وحی شده در میان تمام مردم دنیا به زبور داوود مشهور است و توضیح لازم را در موضوع داوود و سلیمان و سرگذشت یهود خواهیم آورد. --  و قسم به کوه سینا – که منظور محل وحی برموسی (ع) است – و قسم به این شهر ( مکه) --  که از زمان حضرت ابراهیم براساس هدفی معلوم ساخته و مقرر شد در امنیت و امان باشد --  ما انسان را در نیکوترین وضع متعادل  --  از لحاظ قابلیت روحی و شخصیتی انسانی – آفریدیم . و پس از چندی او را بر می گردانیم و از هر پستی پست ترش می کنیم – اشاره به قابلیت انسانی انساتها که می توانند روی منفعت طلبی های خویش از هر پستی پست تر و دون تر گردد – مگر کسانی که ایمان به پیغام ما آورده و آن کارهای شایسته مقرره را انجام دادند پس بزای ایشان مزدی پی در پی خواهد بود – بقول قران غیر مقطوع ( قطع نشدنی) -   پس از این قسم ها --  که استدلال و استشهاد می باشند – چه چیز می تواند وسیله انکار تو شود که تعالیم و تربیت های دین تو برمبنای حساب و جزای در آخرت است --  یعنی منکرین نبوت محمد در نبوت محمد که متن قران باشد خوب می دانند که تربیت ها و تعالیم او مانند همه پیغمبران الهی براساس رستاخیز مردگان و حساب و کتاب دوزخ و بهشت است – آیا الله از هر قضاوت کننده ای بهترین نیست ؟  

همانگونه که در مقالات گذشته در وبلاگ منشور نور در بلاگفا گفته شد همه قسم های قران استدلال و شهادت و گواه است بر مطالبی که در آیه مربوطه است بنابراین تفسیر آیات سوره تین چنین است : به شهادت اقدامات عیسی که شدت آن از حرکتهای اصلاحی وی در بیت فاجی – دهکده ایی که در جنوب شرقی کوه زیتون نزدیک اورشلیم که در آن و اطرافش خانه ای بود با درختان انجیر که برطبق مطالب باب یازدهم انجیل مرقس و باب بیست و یک از انجیل متی نوشته شده حضرت عیسی با حواریون خویش در انجا بودند --  و در مقابله و مبارزه با پیشوایان سوء استفاده چی که قدس راکه هیکل (معبد) سلیمان بودبه محل تبلیغات و تعالیمی منحرفانه تبدیل کرده بودند آغاز شد و خشم رهبران دینی منحرف فوق رابرانگیخت تاجایی که برای کشتن عیسی اقدام کردند --  و به شهادت قبولی توبه و بخشش الله نسبت به داوود در کوه زیتون که وی را از پادشاه مخلوع یهود به پیامبری رساند تا برگردن گرفته مقدمات ساخت معبدی را در اورشلیم فراهم سازد ( و سرانجام توسط فرزندش سلیمان انجام شد) و شهادت اقدامات بزرگ و معجزه اسای نبوت موسی که روی دستورات و راهنمایی های الله و به شکلی خارق العاده بنی اسرائیل را از فرعون مقتدر مصر که از هیکسوس ها و بنام  آ آ کنن رع بوده و نه آن طور که رامسس می گویند رها نید و به سینا رساند و ده فرمان براو نازل شد که نتیجه اش نشر تربیتی عالی برای جهان بشریت آن روز از شمال افریقا تا مردم یونان و کرت و مدیترانه شرقی شد و نیز به شهادت پیدایش شهر مکه درنقطه ای دور افتاده از تمدن و خارج از قواعد انسانی ایجاد شهرها و آبادی های مرسوم برای سکونتگاههای شهری که روی هدفی سزاوار بدستور الله توسط ابراهیم و فرزندش اسماعیل درزمینی لم یزرع بوجود آمد تا در آن پس از جند هزار سال به خواست الله نشاته ی پیغمبری که بزرگترین دین الهی رابرای جهانیان با نزول قران مجید بر وی که فردی امی  و بیسواد بود بوجود آید تا آخرین پیغام چنین پروردگار و صاحب اختیار دینی شاهد باشد چگونه چهار حادثه تاریخی دینی فوق اثبات کننده این است خالق جهانیان الله تعالی که تربیت کننده چهار پیغمبر عالی مقام گفته شده است انسان را درنیکوترین اعتدال قابل تغییری آفرید بطوری که روی قوانینی ازاو بتواند از هرپستی پست تر شده و روی اثر تربیتی دینی به عالی ترین مقام انسانیت برسد و این انسان های عالی مقام کسانی اند که به مکتب های تربیتی شاهدهای فوق که کامل ترین شان قرآن مجید باشد ایمان داشته و کارهای نیک گفته شده رابکاربرده و درنتیجه در دنیا و آخرت مزدی قطع نشدنی خواهند داشت آیا با چنین حقایقی چه چیزی می تواند تو ای محمد را در ادعای دینی تربیتی که داری که براساس مکافات و جزای اعمال دنیایی افراد در آخرت است انکار نماید؟!  آیا الله که تو رامامور چنین ماموریتی نموده بهترین حکم کنندگان نیست ؟

سالشمار وقایع و حوادث سالهای 2000 تا 1825 قبل از میلاد سرزمین های بین النهرین و مصر مقارن سالهای نبوت حضرت ابراهیم (ع)  ---  ابراهیم (ع) در سال حدودا 2000 پیش از میلاد درشهر اور متولد شد. وفات ایشان در سن 175 سالگی در حبرون کنعان و در سال حدودا 1825 پیش از میلاد می باشد.  درزمان تولد حضرت ابراهیم در اور حگومت سوم سومریان برپا بود و شولگی فرزند اورنمو( اورنامو) موسس این سلسله نزدیک به 20 سال بود که حکومت می کرد ابراهیم (ع) درسنین جوانی روی تفکر صحیح به مخالفت با موهومات مذهبی و مظاهر شرک و عقاید تبلیغ شده روحانیون سوء مذهبی پرستش سین الهه ی ماه و معبود مردمان اورur پایتخت سومر سوم پرداخت و در رشد عقلانیت خود دست به مبارزات روشنفکرانه علیه انحرافات موجود زده به علت جدیت در مبارزات خویش و درخواست از خالق عالم الله تعالی برای یافتن هدایت حقیقی مورد وحی الهی قرارگرفت و باشدت دادن مخالفت های خود مامور شد تاخود را آماده یک محاکمه ی جنجالی کند و براساس دستور وحی ماموریت خود را باشکستن  بت های زیگورات شهر اور که معبد بزرگی برای رب النوع شهر بوددست  زده و غیراز بت بزرگ که احتمالا همان سین الهه ی بزرگ مردم بود بقیه آنان را شکست . ابراهیم (ع) احتمالا دراین زمان بین 50 تا 60  سال داشت ( حدوداسال 1950 / 1940 قبل از میلاد)/

بامطلع شدن خادمین معبد و کاهنان و سپس رهبران مذهبی و معروف بودن ابراهیم به عنوان مخالف بزرگ عقاید دینی رایج مردم اور وی به عنوان مجرم در نزد ایبی سین آخرین شاه سلسله اور سوم ( 1956 / 1931 قبل از میلاد) که نماینده ی سین رب النوع اور نیز بود برده شد و در مجادله ی میان او و ابراهیم در حین بازجویی که بر محکومیت ایبی سین توسط استدلال های ابراهیم منجر گردید به امر پادشاه ابراهیم محکوم به سوختن در آتش شد و پس از اینکه به قدرتی از الله تعالی آتش مجازات ایبی سین به ابراهیم کوچکترین صدمه ای نزد و ابراهیم به سلامت از آتش خارج شد بدرخواست سرافکندگان شهر یعنی روئسای مذهبی و شخص شاه در مقابل مردمان و موافقت الله تعالی مبنی برخروج ابراهیم از اور  وی پیروزمندانه به اتفاق خانواده ی پدری به حران مهاجرت کرد. ابراهیم (ع) پس از مدتی اقامت در حران خانواده ی پدری را رها کرد و به سوی کنعان همراه با همسرش سارا و برادر زاده اش لوط و تعدادی از مومنان که از پیروان او بودند در سن 75 سالگی حران را ترک نمود. ( حدودا سالهای 1935 / 1925 پیش از میلاد) ایبی سین آخرین شاه اور سوم به غضب الهی دچار گردید و در سال 1931 قبل از میلاد مورد هجوم سنگین عیلام قرار گرفت و متحدین اور از ارسال کمک به ایبی سین خودداری نموده حکومت بیست و پنج ساله وی براثر حمله دشمنان خارجی یعنی عیلامی ها از شرق و آموریان ازغرب و جنوب غربی ساقط می گردد و خود و خانواده اش در غل و زنجیربه اسارت درقفسی شده به عیلام برده شدندو حکومت سومر سوم برای همیشه از صفحه روزگار محو می گردد و شهر اور ازجمله معبد سین زیگورات ویران می گردد.

پس از حدود 5 یا 10 سال اقامت ابراهیم و خانواده اش در کنعان قحطی بزرگی بروز می کند و ابراهیم برای اینکه روی پیشامدی مورد حمایت و کمک فرعون مصر قرار گیردبدستور الله تعالی به مصر می رود و در آنجا مورد تفقد فرعون  آمنم هات دوم  ( 1938/ 1904 فبل از میلاد) قرار گرفته و صاحب اموال و حشم فراوان می گردد -  صال 1925 / 1920 پیش از میلاد فرعون آمنم هات دوم بین 13 تا 18 سال از سلطنتش می گذشت –در سال 1914 قبل از میلاد ابراهیم (ع) از کنیز اهدایی مصری به همسرش سارا روی توافق قبلی وی صاحب فرزندی پسر بانام اسمعیل می گردد ( اسمعیل در معنا یعنی یهوه درخواست ( تمایل ) قلبی ابراهیم را مبنی برداشتن فرزند شنید). پیش از تولد اسمعیل ابراهیم در خواب رویایی می بیند که خداوند به وی وعده ی ذریت و نسل بزرگی  که مالک سرزمین های بین رود فرات و سرزمین مصرباشد خواهند شد – احتمالا این رویا یک یا دو سال قبل از تولد اسمعیل میان 1913 / 1912 پیش از میلاد دیده شده و این رویا ازاین جهت که روشن کننده ی نقاط تاریک و غیر شفاف ادواری از تاریخ مصر و سرگذشت نبوت های یوسف و موسی و سرگذشت قوم یهود باشد اهمیت فوق العاده ای دارد که به صورت مبسوط در سرگذشت پیغمبران فوق بررسی خواهیم کرد. --  در حدود 16 سال بعد از تاریخ فوق الذکر یعنی مقارن تاریخ ولادت اسحق --  حدود یکسال قبل از آن یعنی 1898/ 1897 قبل از میلاد --  اتفاق مهمی که در حوالی دریای مرده ( بحرالمیت) که پس از این واقعه به دریای لوط معروف شد در منطقه جنوب سرزمین فلسطین رویداد و آن نابودی دو شهر سدوم و عموره که محل نبوت لوط برادر زاده ابراهیم (ع) باشد بود که روی غضب الهی مشمول عذاب سنگینی شدند . . . . . ادامه دارد